جلد 16، شماره 3 - ( پائیز 1401 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 86-57 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، arminaziminejad@srbiau.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
3- پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
3- پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله
چکیده: (212 مشاهده)
در‌اکثر آیین‌نامه‌های لرزهای کنونی، سختی و مقاومت المان‌های مقاوم در برابر زلزله مستقل در نظر‌گرفته شده به گونه‌ای که تغییر مقاومت المان‌ها منجر به تغییر در سختی المان‌ها نخواهد شد. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که سختی و مقاومت این المان‌ها وابسته بوده و لذا نحوه محاسبه این پارامترها و آرایش مراکز جرم، سختی و مقاومت می‌تواند در تعیین پاسخ٬های لرزهای موثر باشد. در این تحقیق سه گروه طراحی ساختمان٬های پنج طبقه و نه طبقه شامل مدل طراحی مبتنی بر آیین‌نامه لرزهای ASCE/SEI 07-22، مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی با خروج از مرکزیت تسلیم نرمال شده (ed/A) 0 تا 15% به همراه یک مدل متقارن به کمک آنالیزهای استاتیکی غیرخطی و دینامیکی فزاینده غیرخطی مورد محاسبه و ارزیابی قرارگرفتند. نتایج نشان داد متوسط میانه شتاب طیفی در سطح عملکردی فرو ریزش در مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی نسبت به مدل طراحی مبتنی بر آیین‌نامه ASCE/SEI 07-22 ، حدودا 18% افزایش داشته است که این افزایش به معنی ایمن بودن مدلهای بالانس-25% و متقارن مقاومتی در مقایسه با مدل طراحی آیین نامه است. ضمنا متوسط نسبت حداکثر چرخش سقف‌ها و حداکثر دریفت جابجایی طبقات در سطح عملکردی فرو ریزش در مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی نسبت به مدل طراحی آیین‌نامه ASCE/SEI 07-22 به ترتیب منجر به کاهش 100درصدی و 12درصدی شده است. لذا با توجه به نتایج فوق استنباط گردید که مدل طراحی مبتنی بر آیین نامه از پایین‌ترین و مدلهای بالانس-25% و متقارن مقاومتی از بالاترین عملکرد لرزهای دینامیکی برخوردار هستند.
واژه‌های کلیدی: تحلیل دینامیکی فزاینده غیرخطی، جابجایی تسلیم، ساختمان نامتقارن، مدل آیین نامه، مدل بالانس.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زمین شناسی مهندسی
دریافت: 1401/6/30 | پذیرش: 1401/9/12 | انتشار: 1401/9/30
دریافت: 1401/6/30 | پذیرش: 1401/9/12 | انتشار: 1401/9/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |