زمینلغزشها هر سال خسارتهای مالی و جانی زیادی به‌بار میآورند. نقشههای پهنهبندی خطر زمینلغزش میتوانند به کاهش این خسارتها کمک کنند. حوزۀ آبخیز طالقان از جمله حوزههای مستعد زمینلغزش است که بررسی شده است. در این مقاله به پهنهبندی خطر زمینلغزش در این منطقه و در مقیاس ۵۰۰۰۰/۱، و با در نظر داشتن لایههای اطلاعاتی پراکندگی لغزشها، شیب، برای شیب، زمین‌شناسی (لیتولوژی)، فاصله از گسلها، فاصله از آبراههها، با روش شبکههای عصبی مصنوعی مبتنی بر توابع پایهای گوسی (RBF) و شبکههای عصبی پرسپترون (MLP) می‌پردازیم. کلیات روش RBF تا حدود زیادی مشابه شبکههای عصبی پرسپترون (MLP) است که تا کنون قابلیت آن مشخص شده است و چندین تفاوت ساختاری در مؤلفهها بین این دوروش شبکۀ عصبی وجود دارد. از نتایج نهایی مشخص شد که نقشههای حاصل از هر دو روش قابل قبول هستند و روش MLP دقت بیش‌تری نسبت به‌روش RBF دارد.
