جلد 12، شماره 2 - ( جلد 12 شمارۀ 2، تابستان 1397 1397 )                   جلد 12 شماره 2 صفحات 344-315 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی، ملارد، ایران
2- دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدۀ مهندسی عمران و محیط‌زیست
چکیده:   (3590 مشاهده)
تأثیر بافت اولیه و درصد ریزدانه خمیری روی رفتار ماسه‌های رسدار بررسی شده است. برای مدل‌سازی بافت اولیه نمونه در شرایط نهشته‌گذاری مختلف از چهار روش نمونه­سازی درآزمایش‌های سه‌محوری استاتیکی و سیکلیک استفاده شده است. آزمایش‌ها روی ترکیبات ماسه با صفر تا 25 درصد ریزدانه که با چهار روش تراکم مرطوب، ریزش خشک، ته­نشینی در آب و ریزش جریانی ساخته شده­اند و تحت بارگذاری­های استاتیکی و سیکلیک انجام شده است. نتایج نشان‌دهندۀ آن است که روش‌های ته­نشینی در آب و ریزش جریانی و ریزش خشک تمایل به تولید بافت‌های اتساعی دارند که حتی با افزایش درصد ریزدانه خمیری نیز هم‌چنان رفتارهای اتساعی خود را حفظ می­کنند. در مقابل روش تراکم مرطوب تنها در حالت ماسه تمیز از خود رفتار اتساعی نشان می­دهد و با افزایش درصد ریزدانه به سرعت به‌سمت ناپایداری و بروز رفتارهای نرم‌شوندگی کامل با کرنش می­رود. در حالت بارگذاری سیکلیک تفاوت بین روش‌ها کم‌تر شده و با افزایش درصد ریزدانه به‌نظر می­رسد رفتارهای مشاهده شده برای روش‌های مختلف به‌سمت یک روند یک‌سان میل می­کنند. به‌صورت کلی با افزایش درصد ریزدانه خمیری تا حدود 20 درصد ناپایداری در نمونه­های تحت آزمایش افزایش یافته است و بعد از آن مجددا نمونه‌ها به‌سمت پایداری بیش‌تر حرکت می­کنند. نکته قابل توجه آن است که نوع روش نمونه سازی و بافت اولیه نمونه تأثیر خاصی روی این حد آستانه نداشته است. 
 
متن کامل [PDF 1189 kb]   (1102 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: ژئوتکنیک (مکانیک خاک و سنگ)
دریافت: 1397/4/17 | پذیرش: 1397/4/17 | انتشار: 1397/4/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.