جلد 13، شماره 2 - ( جلد 13، شماره 2، تابستان 1398 1398 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 212-185 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کاظم بهرامی1 
، محمود فاطمی عقدا 2، علی نورزاد3 ، مهدی تلخابلو1
، محمود فاطمی عقدا 2، علی نورزاد3 ، مهدی تلخابلو1
1- دانشگاه خوارزمی، دانشکدۀ علوم زمین، گروه زمینشناسی کاربردی
2- دانشگاه خوارزمی، دانشکدۀ علوم زمین، گروه زمینشناسی کاربردی ، fatemi@khu.ac.ir
3- دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدۀ مهندسی عمران، آب و محیط زیست، گروه ژئوتکنیک
2- دانشگاه خوارزمی، دانشکدۀ علوم زمین، گروه زمینشناسی کاربردی ، fatemi@khu.ac.ir
3- دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدۀ مهندسی عمران، آب و محیط زیست، گروه ژئوتکنیک
چکیده: (6811 مشاهده)
شناخت عوامل مؤثر بر مقاومت سایشی سنگدانهها تأثیر زیادی در پیجویی سنگ‌دانه‌هایی با مقاومت سایشی مناسب دارد. در این پژوهش ارتباط محیطهای زمینشناسی با مقاومت سایشی سنگدانهها، بررسی شده است. نمونهبرداری از سه محیط واریزهای، مخروطافکنهای و رودخانهای در دو منطقۀ دشت دیره با سنگهای آهکی و منطقه دماوند با سنگهای آتشفشانی انجام شده است. آزمایشهای سایش لسآنجلس، تخلخل و درصد سنگ‌دانههای دارای ریزترک روی نمونههای برداشت شده از محیطهای مختلف انجام شد. نتایج نشان میدهد که کم‌ترین میزان افت وزنی در محیطهای رودخانهای به‌میزان 7/23 و 42 و بیش‌ترین میزان افت وزنی در محیطهای واریزهای به‌میزان 3/49 و 48 به‌ترتیب در منطقۀ دیره و دماوند دیده میشود. محیطهای مخروطافکنهای نیز حالتی حدواسط این دو را دارند. با افزایش مساحت و طول مسیر جریان در حوزۀ بالادست مخروطافکنهها میزان افت وزنی کاهش مییابد. تفاوت میزان افت وزنی در محیطهای مختلف به‌علت تفاوت در میزان ریزترک، تخلخل و قشر هوازده ایجاد شده بر سنگدانهها است. شدت اختلاف میزان افت وزنی در دو منطقۀ دماوند و دشت دیره با هم متفاوت است به‌گونهای که میزان افت وزنی سنگ‌دانههای واریزهای دشت دیره دو برابر سنگ‌دانههای رودخانهای در همان منطقه است در حالی که در منطقه دماوند این اختلاف حدود 11 درصد است. این تفاوت میتواند ناشی شدت درزهداری کم‌تر و در نتیجه تفاوت کم‌تر درزهداری سنگ‌دانههای موجود در محیطهای مختلف در منطقه دماوند باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زمین شناسی مهندسی
دریافت: 1396/7/8 | پذیرش: 1397/4/13 | انتشار: 1398/5/9
دریافت: 1396/7/8 | پذیرش: 1397/4/13 | انتشار: 1398/5/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |