بررسی آزمایشگاهی تأثیر شکل مهار بر جابهجایی دیوار پایدارسازی شده با مهار مارپیچ
|
آقای محمدعماد محمودی مهریزی*1، آقای دکتر یونس دقیق2، آقای دکتر جواد نظری افشار3 |
1- دانشگاه خوارزمی، پردیس بینالملل، گروه مهندسی عمران، ، me.mahmudi@gmail.com 2- گروه مهندسی عمران، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، 3- گروه مهندسی عمران، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران |
|
چکیده: (591 مشاهده) |
مهارهای مارپیچ از روشهای نوین در پایدارسازی دیوارهها و ساخت دیوارهای حایل هستند. در این پژوهش تأثیر شکل مهارهای مارپیچ بر جابهجایی دیواره پایدارسازی شده با این روش از نظر آزمایشگاهی بررسی شده است. بدینمنظور از ۴ نوع مهار مارپیچ با قطر و تعداد صفحات مارپیچ متفاوت برای پایدارسازی دیواره استفاده شده است. برای بررسی میزان جابهجایی و تغییراتی که در مراحل مختلف خاکبرداری در مدلسازی فیزیکی رخ میدهد از روش سرعتسنجی تصویری ذرات (PIV) استفاده شده و عکسهای گرفته شده از مراحل مختلف تجزیه و تحلیل و مقایسه شده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشهای انجام شده میتوان بیان کرد که در شیب پشت (back slope) 20 درجه، میزان جابهجایی تاج دیواره با کاهش تعداد صفحههای مارپیچ و قطر آنها افزایش مییابد، در نتیجه میزان جابهجایی مجاز دیواره تعیین کننده نوع مهار مارپیچ استفاده شده است. با توجه به اینکه در شیب پشت 20 درجه مهار مارپیچ دارای 3 مارپیچ کمترین میزان جابهجایی را در تاج دیواره ایجاد میکند و جابهجایی رخ داده از دیوار پایدارسازی شده بهروش میخکوبی کمتر است، در زمان وجود سربار استفاده از روش مهار مارپیچ بهجای میخکوبی منطقی بهنظر میرسد.
|
|
واژههای کلیدی: مهار مارپیچ، دیوار، جابهجایی افقی، سرعتسنجی تصویری ذرات، پایدارسازی. |
|
متن کامل [PDF 891 kb]
(127 دریافت)
|
نوع مطالعه: مقاله استخراج شده از پایان نامه |
موضوع مقاله:
ژئوتکنیک (مکانیک خاک و سنگ) دریافت: 1397/7/8 | پذیرش: 1397/10/8 | انتشار: 1399/3/20
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|